Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Ita enim se Athenis collocavit, ut sit paene unus ex Atticis, ut id etiam cognomen videatur habiturus. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;

Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum; An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Duo Reges: constructio interrete. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.

Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. In

quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?

Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Si longus, levis dictata sunt. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Atque ego: Scis me, inquam, istud idem sentire, Piso, sed a te opportune facta mentio est. Si enim ad populum me vocas, eum. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis.

An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Sullae consulatum? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse

heredem Q. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.

Nam de isto magna dissensio est. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Proclivi currit oratio. Equidem e Cn. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Nemo igitur esse beatus potest.

Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.