Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. An hoc usque quaque, aliter in vita? Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes.

Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Duo enim genera quae erant, fecit tria. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Quod equidem non reprehendo; Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Et nemo nimium beatus est; Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.

Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum. Zenonem roges; Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.

Nihil enim arbitror esse magna laude dignum, quod te praetermissurum credam aut mortis aut doloris metu. Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Neque

enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;

Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.

Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Bork Si id dicis, vicimus. Bork Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Sunt enim quasi prima elementa naturae, quibus ubertas orationis adhiberi vix potest, nec equidem eam cogito consectari. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Duo Reges: constructio interrete. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.

Quae cum dixisset, finem ille. De vacuitate doloris eadem sententia erit. Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis.

Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Si longus, levis dictata sunt. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Non enim, si

malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum.