Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? At certe gravius. Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Numquam facies. Urgent tamen et nihil remittunt. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Nunc agendum est subtilius. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;

Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur. Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Ergo, inquit, tibi Q.

Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Tu quidem reddes; Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Si enim ad populum me vocas, eum. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Quid, quod res alia tota est? Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Ita similis erit ei finis boni,

atque antea fuerat, neque idem tamen; Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Nihil enim hoc differt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Duo Reges: constructio interrete. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam.

Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Verum hoc idem saepe faciamus. Bork Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. At hoc in eo M. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.

Et nemo nimium beatus est; Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Sed quod proximum fuit non vidit. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.

Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Illi enim inter se dissentiunt. Duo enim genera quae

erant, fecit tria. Maximus dolor, inquit, brevis est. Age, inquies, ista parva sunt. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?

Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet? Quae est igitur causa istarum angustiarum? Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Verum hoc idem saepe faciamus. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.