Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;

Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Optime, inquam. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. At enim iam dicitis virtutem non posse constitui, si ea, quae extra virtutem sint, ad beate vivendum pertineant. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Sed residamus, inquit, si placet.

Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis.

Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Confecta res esset. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Age, inquies, ista parva sunt. Immo alio genere; Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit.

Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Quid, de quo nulla dissensio est? Ergo, inquit, tibi Q. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Aliter enim explicari,

quod quaeritur, non potest.

Non igitur bene. Omnis enim est natura diligens sui. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.

Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Nihil illinc huc pervenit. Sed ad illum redeo. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.

Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Graece donan, Latine voluptatem vocant. Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Negat enim summo bono afferre incrementum diem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Duo Reges: constructio interrete. Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est.

Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Haec dicuntur fortasse ieiunius; Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Quos nisi redarguimus, omnis

virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.