Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis. Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Somnum denique nobis, nisi requietem corporibus et is medicinam quandam laboris afferret, contra naturam putaremus datum; Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae.

Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?

Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Duo Reges: constructio interrete. Idemne, quod iucunde? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?

Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Qui

potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.

Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Si longus, levis dictata sunt. Easdemne res? Is es profecto tu.

Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Bork Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum.

Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit? Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.

Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Id Sextilius factum negabat.

Videamus animi partes, quarum est

conspectus illustrior; Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;