Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Nihil enim hoc differt. Et nemo nimium beatus est; Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Sit enim idem caecus, debilis. Nulla erit controversia. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.

Duo Reges: constructio interrete. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Mihi enim satis est, ipsis non satis. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Somnum denique nobis, nisi requietem corporibus et is medicinam quandam laboris afferret, contra naturam putaremus datum; Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.

Maximus dolor, inquit, brevis est. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Prioris generis est docilitas, memoria;

Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Itaque contra est, ac dicitis; Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Ea possunt paria non esse. Si enim ad populum me vocas, eum. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Etenim semper illud

extra est, quod arte comprehenditur.

Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; An hoc usque quaque, aliter in vita? Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?

Quo modo? Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Tria genera bonorum; Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.

Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Beatus sibi videtur esse moriens. In contemplatione et cognitione posita rerum, quae quia deorum erat vitae simillima, sapiente visa est dignissima. Bonum valitudo: miser morbus. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Et quod est munus, quod opus sapientiae? Laboro autem non sine causa; Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Et homini, qui

ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus?

Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Illa tamen simplicia, vestra versuta. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Bork Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Scisse enim te quis coarguere possit?