Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Sed residamus, inquit, si placet. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Summus dolor plures dies manere non potest? Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes.

Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Qui est in parvis malis. Maximus dolor, inquit, brevis est. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Quo igitur, inquit, modo? Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Sin aliud quid voles, postea. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. An hoc usque quaque, aliter in vita? Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. An eiusdem modi? In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. An ea, quae per vinitorem antea

consequebatur, per se ipsa curabit? Idemne, quod iucunde? Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.

An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?

Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.

Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Et quae per vim oblatum stuprum volontaria morte lueret inventa est et qui interficeret filiam, ne stupraretur.

Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde? Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Aufidio, praetorio, erudito homine, oculis capto, saepe audiebam, cum se lucis magis quam utilitatis desiderio moveri diceret. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.

Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Dicam, inquam, et quidem

discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Ut pulsi recurrant? Duo Reges: constructio interrete. Id mihi magnum videtur. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Urgent tamen et nihil remittunt.