Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Tenent mordicus. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Non igitur bene.

Cui Tubuli nomen odio non est?

Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Sed quamquam negant nec virtutes nec vitia crescere, tamen utrumque eorum fundi quodam modo et quasi dilatari putant.

Duo Reges: constructio interrete. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Sed potestne rerum maior esse dissensio?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Conferam avum tuum Drusum cum C.

An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Itaque his sapiens semper vacabit. Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit. Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Quid ergo aliud

intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Quae cum essent dicta, discessimus. -delector enim, quamquam te non possum, ut ais, corrumpere, delector, inquam, et familia vestra et nomine.

Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Sed fac ista esse non inportuna; Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Esse enim, nisi eris, non potes. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Si longus, levis;

Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Restatis igitur vos;

Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Conferam avum tuum Drusum cum C. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Sed finge non

solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;