Ita relinquitur sola haec disciplina digna studiosis ingenuarum artium, digna eruditis, digna claris viris, digna principibus, digna regibus. Sed plane dicit quod intellegit. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Inde sermone vario *** illa a Dipylo stadia confecimus. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Si lon***, levis dictata sunt.

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Quid censes in Latino fore? Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Quid iudicant sensus? Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.

An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Simus igitur contenti his. Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P.

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Cur igitur easdem res,

inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Sed residamus, inquit, si placet. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Velut ego nunc moveor. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Duo Reges: constructio interrete. Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt?

His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Inde sermone vario *** illa a Dipylo stadia confecimus. Immo videri fortasse. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas;

Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Ergo illi intelle***t quid Epicurus dicat, ego non intellego? Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Sed quod proximum fuit non vidit.

Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Ait

enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.