Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Utram tandem linguam nescio? Zenonem roges; Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Que Manilium, ab iisque M. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Consequens enim est et post oritur, ut dixi.

Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Et quidem, inquit, vehementer errat; Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Igitur ne dolorem quidem. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.

Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Sit enim idem caecus, debilis. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Quid, quod res alia tota est? Satis est ad hoc responsum. Bork Sint modo partes vitae beatae. Numquam facies.

Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Quid enim mihi potest esse

optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Quae cum dixisset, finem ille. Bork Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.

Confecta res esset. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum.

At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Satis est ad hoc responsum. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.

Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Duo Reges: constructio interrete. Erit enim instructus ad mortem

contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Que Manilium, ab iisque M.