Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Hoc non est positum in nostra actione.

Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? De vacuitate doloris eadem sententia erit. Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?

Quid de Pythagora? Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Beatus sibi videtur esse moriens. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?

Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Hic ambiguo ludimur. Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat

extremum. In voluptate corporis-addam, si vis, animi, dum ea ipsa, ut vultis, sit e corpore-situm est vivere beate. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.

Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Pugnant Stoici cum Peripateticis.

Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Erit enim mecum, si tecum erit. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.

At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Sed nunc, quod agimus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Nulla erit controversia. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. At eum nihili facit; Duo Reges: constructio interrete. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.

Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint,

philosophi ante fiant. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Si enim ad populum me vocas, eum. Tanta vis admonitionis inest in locis; Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur.