Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Immo videri fortasse. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Satis est ad hoc responsum. Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est.

Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Haec dicuntur fortasse ieiunius; Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio.

His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus?

Velut ego nunc moveor. Sed quot homines, tot sententiae; Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;

Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Duo Reges: constructio interrete. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.

Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?

Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Minime vero istorum quidem, inquit. Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet.