Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Quaerimus enim finem bonorum. Quo studio cum satiari non possint, omnium ceterarum rerum obliti níhil abiectum, nihil humile cogitant; Eadem nunc mea adversum te oratio est.

Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris; Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare.

Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Minime vero, inquit ille, consentit. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Respondeat totidem verbis. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Bork Ego quoque,

inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Praeclare hoc quidem. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;

Sed ille, ut dixi, vitiose. Quis Aristidem non mortuum diligit? Verum hoc idem saepe faciamus. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit. Beatus sibi videtur esse moriens. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Quod equidem non reprehendo; Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Duo Reges: constructio interrete. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum?

Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Et quidem, inquit, vehementer errat; Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.

Nemo igitur esse beatus potest. Huius ego nunc auctoritatem sequens

idem faciam. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem.