Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Est, ut dicis, inquit; Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria? Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Quid ergo?

Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Hoc non est positum in nostra actione. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse?

Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Conferam avum tuum Drusum cum C. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.

Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.

Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit.

Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Sed ad illum redeo. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Hic nihil fuit, quod quaereremus. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Erat enim Polemonis. Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Quare attende, quaeso.

Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Non est igitur voluptas bonum. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.

Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Efficiens dici potest.

Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima. Ut pulsi recurrant? Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.

Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit

effectum? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Quis hoc dicit? Facillimum id quidem est, inquam. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Duo Reges: constructio interrete. At multis se probavit.