In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Suo genere perveniant ad extremum; Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;

Non potes, nisi retexueris illa. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Conferam avum tuum Drusum cum C. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;

Tu quidem reddes; Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.

Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.

Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Facit igitur Lucius noster

prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Duo Reges: constructio interrete. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?

At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus.

Prioris generis est docilitas, memoria; Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta? Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Istic sum, inquit. An nisi populari fama? At iam decimum annum in spelunca iacet. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Prave, nequiter, turpiter cenabat; Hoc non est positum in nostra actione. Quae duo sunt, unum facit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.

Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Summus dolor plures dies manere non potest? Nunc

ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Maximus dolor, inquit, brevis est. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.