Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium? Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Quis est tam dissimile homini. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Audeo dicere, inquit.

Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;

Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Invidiosum nomen est, infame, suspectum.

Ita enim se Athenis collocavit, ut sit paene unus ex Atticis, ut id etiam cognomen videatur habiturus. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Nunc haec primum

fortasse audientis servire debemus.

Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Summus dolor plures dies manere non potest? Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet? In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?

An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Non potes, nisi retexueris illa. Negare non possum. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Et quidem, inquit, vehementer errat; Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Duo Reges: constructio interrete.

Sed quod proximum fuit non vidit. Bork Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Certe non potest. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Deinde prima illa, quae

in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Eaedem res maneant alio modo. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?

Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Quis istum dolorem timet?