Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non potes, nisi retexueris illa. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Proclivi currit oratio. Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Duo Reges: constructio interrete. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;

Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; At, si voluptas esset bonum, desideraret. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.

Quod cum dixissent, ille contra. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;

At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? An tu me de L. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.

Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Bork Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere.

Hanc quoque

iucunditatem, si vis, transfer in animum; Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare?

Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Sit sane ista voluptas. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?

Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? At multis malis affectus. Erat enim Polemonis. At enim hic etiam dolore. Quae contraria sunt his, malane?

Inde igitur, inquit, ordiendum est. Ubi ut eam caperet aut quando? Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?

Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum

arcana, quicum occulta omnia? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Duo enim genera quae erant, fecit tria. Hoc est non dividere, sed frangere. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.