Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Quid ergo? Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. At iam decimum annum in spelunca iacet. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Praeteritis, inquit, gaudeo.

Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Sed plane dicit quod intellegit. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.

Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Falli igitur possumus. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.

Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Equidem e Cn. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Summus dolor plures dies manere non potest? Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.

His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Itaque hoc

frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Sin aliud quid voles, postea. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Duo Reges: constructio interrete. Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;

Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur.

Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Sed plane dicit quod intellegit. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Inde igitur, inquit, ordiendum est.

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. An hoc usque quaque, aliter in vita? Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum;

Eademne, quae restincta siti?

Itaque contra est, ac dicitis; Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Nihil enim desiderabile concupiscunt, plusque in ipsa iniuria detrimenti est quam in iis rebus emolumenti, quae pariuntur iniuria. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur?