Et hanc quidem primam exigam a te operam, ut audias me quae a te dicta sunt refellentem. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Aliter autem vobis placet. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Quae ista amicitia est? Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Restinguet citius, si ardentem acceperit.

Istic sum, inquit. Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Ego vero isti, inquam, permitto. Id est enim, de quo quaerimus. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Hoc non est positum in nostra actione. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;

Que Manilium, ab iisque M. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Hanc in motu voluptatem -sic enim has suaves et quasi dulces voluptates appellat-interdum ita extenuat, ut M. Praeclare hoc quidem. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Cui Tubuli nomen odio non est?

Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur

adipiscing elit. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Duo Reges: constructio interrete. Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.

Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Bork Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit.

Et quod est munus, quod opus sapientiae? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Sed plane dicit quod intellegit. Age, inquies, ista parva sunt. Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio.

Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Stoicos roga.

Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Ea possunt paria non esse. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Summus dolor plures dies manere non potest?

Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Quid Zeno? Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus?