Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Ac tamen hic mallet non dolere. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Quae contraria sunt his, malane? Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.

Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.

Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium.

Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? An hoc usque quaque, aliter in vita?

Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Hos contra singulos dici est melius. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Quid autem

habent admirationis, cum prope accesseris?

In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet? Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Et quidem, inquit, vehementer errat; Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Ad eos igitur converte te, quaeso. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Minime vero istorum quidem, inquit. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Bork Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Ut pompa, ludis atque eius modi spectaculis teneantur ob eamque rem vel famem et sitim perferant? Quod quidem iam fit etiam in Academia. Duo Reges: constructio interrete. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Sed ille, ut dixi, vitiose. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Et quae per vim oblatum stuprum volontaria morte lueret inventa est et qui interficeret filiam, ne stupraretur. Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum.

Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave!

dicturum. Bonum patria: miserum exilium.