Quae contraria sunt his, malane? Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum.

Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Tubulo putas dicere? Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;

Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Sed ille, ut dixi, vitiose. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q.

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici,

verba. Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? An nisi populari fama? An nisi populari fama? Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur.

Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.

Quis est tam dissimile homini. Conferam avum tuum Drusum cum C. De vacuitate doloris eadem sententia erit. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.

Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.

Sed ille, ut dixi, vitiose. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Vides igitur, si amicitiam sua caritate metiare, nihil esse praestantius, sin emolumento, summas familiaritates praediorum fructuosorum mercede superari. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in

maiorem. Ut aliquid scire se gaudeant?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quonam, inquit, modo? Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Duo Reges: constructio interrete.