Bork Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?

Recte, inquit, intellegis. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.

Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Falli igitur possumus. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Primum divisit ineleganter; Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Duo Reges: constructio interrete. Primum quid tu dicis breve?

Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Quis enim potest istis, quae te, ut ais, delectant, brevibus et acutis auditis de sententia decedere? Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Aliter enim explicari, quod

quaeritur, non potest. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.

Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Sed ego in hoc resisto; Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?

A mene tu? Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; Sed tamen intellego quid velit. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Et quidem, inquit, vehementer errat; Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Aliter autem vobis placet. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?

Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Haec dicuntur inconstantissime. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Summus dolor plures dies manere non potest? Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Summus dolor plures dies manere non potest?

Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Sed quot

homines, tot sententiae; Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Nihil ad rem! Ne sit sane; Haeret in salebra. Suo genere perveniant ad extremum; Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno?