Hic nihil fuit, quod quaereremus. Dici enim nihil potest verius. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.

Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. At iam decimum annum in spelunca iacet. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit.

Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Velut ego nunc moveor. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Non igitur bene. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. De hominibus dici non necesse est. Duo Reges: constructio interrete. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Eademne, quae restincta siti? At multis malis affectus. At multis se probavit. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;

Suo genere perveniant ad extremum; Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? At hoc in eo M. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Nihil opus est exemplis

hoc facere longius. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Maximus dolor, inquit, brevis est. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?

Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? An hoc usque quaque, aliter in vita? Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Bork Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.

Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Bonum valitudo: miser morbus. At hoc in eo M. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Age sane, inquam. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.

Quid, quod res alia tota est? Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Vide, quaeso, rectumne sit. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.

Quibus ego vehementer assentior. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne

induxit, ut adolescentulus eriperes P. Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Id est enim, de quo quaerimus. Memini me adesse P. Proclivi currit oratio. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Conferam avum tuum Drusum cum C.

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Quonam, inquit, modo? An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.